Szanowni Państwo, drodzy Uczniowie,
 każdego roku w rocznicę odzyskania przez nasz kraj niepodległości po 123 latach zaborów, naznaczonych krwią i cierpieniem kilku pokoleń Polaków, spotykaliśmy  się na szkolnej akademii.  Dziś jest to z powodu pandemii ryzykowne, co nie oznacza, że o tak ważnym dniu zapomnimy.
Gdybym zadał  pytanie: czym jest wolność? – zapewne każdy odpowiedziałby nieco inaczej, podał swoją własną definicję.
Słowo to jest ogromnie pojemne, zawiera się w nim przekonanie o samostanowieniu państwa, o możliwości podejmowania decyzji zgodnie z własną wolą, o życiu poza zamknięciem. Jest też wiele innych definicji. Jedną z najpiękniejszych zapisano w słowach kultowej już dziś piosenki:
„Wolność kocham i rozumiem
Wolności oddać nie umiem
Wolność kocham i rozumiem
Wolności oddać nie umiem”

To, co najważniejsze, to przekonanie, że wolność jest niezbędna jak powietrze, wolnością się oddycha i karmi każdego dnia. Nie można jej oddać, zamienić na coś innego, bo jest wartością bezcenną, świętą, wyznacznikiem istnienia, jego sensem. Czasami wydaje się nam tak oczywista, że jej nie zauważamy, nie doceniamy.
Wagę wolności, jej przeogromną wartość, doceniali ci, którzy byli świadkami upadku Rzeczpospolitej, ci którzy dni swojego życia poświęcili sprawie jej odzyskania. Warto przypomnieć i zapamiętać słowa księcia Adama Jerzego Czartoryskiego, autora kolejnej definicji:
„Wolność! Ty najpierwsza z własności człowieka, bez której inne nikną i szczęście ucieka!”

Dziś w rocznicę symbolicznego odzyskania niepodległości  wspólnie manifestujemy miłość do ojczyzny pod biało czerwonym sztandarem. Ale nasza miłość do Polski nie może być jedynie symbolem, musi być żywa, mieć barwę którą dobrze znacie: biało czerwoną, symbol niewinności i pulsującej krwi, odwagi, waleczności i bohaterstwa –  tych najznamienitszych cnót.
Nie my pierwsi i nie my ostatni wyznajemy miłość ojczyźnie, nie wstydźmy się kochać ją mądrze, uczciwie i nowocześnie, jak na XXI wiek przystało. A tej współczesnej wersji patriotyzmu niech przyświecają słowa pisarza, którego wszyscy znamy, Bolesława Prusa:
„Prawdziwy patriotyzm nie tylko polega na tym, ażeby kochać jakąś idealna ojczyznę, ale – ażeby kochać, badać i pracować dla realnych składników tej ojczyzny, którymi są ziemia, społeczeństwo, ludzie i wszelkie ich bogactwa.”

Co Wy możecie dać ojczyźnie? Jak możecie wyrazić to, co czasem trudniejsze jest wyrażenia słowami? Sądzę, że jest to możliwe do wykonania: Uczcie się dla siebie i swojego kraju, kształćcie  przymioty ducha i ciała, pracujcie i żyjcie szczęśliwie w wolnej, niepodległej ojczyźnie – Polsce.